Getting away with it...all messed up

Δευτέρα ξημερώματα κ πλέον σφαρικά κ ψύχραιμα τα πράγματα μπαίνουν σε μία σειρά. Ο τυφώνας εξακολούθει να υπάρχει,όμως i'm getting away... Ευτυχώς η ενασχόληση μου ξανά με τις σπουδές με βοηθάει σε αυτό ποικιλοτρόπως. Απαγκιστρώνομαι από διάφορα τρεξίματα που αναγκάζονται άλλοι να κάνουν αντί για μένα πλέον,ασχολούμαι με κάτι παραγωγικό όπως οι σπουδή μου (παρεπιπτώντος έχω μεγάλη όρεξη γιά μάθημα),φτιάχνει η διαθεσή μου,βλέπω φίλους,πάω γιά καφέ,γίνομαι άνθρωπος ξανά...

Η μαμά είναι καλύτερα,ο παππούς βγήκε από το νοσοκομείο,όλα βαίνουν κάπως πιό ομαλά. Βέβαια φοβάμαι την επόμενη μπόρα αλλά ελπίζω να έχω πατήσει καλύτερα στα πόδια μου ως τότε κ να μη γλυστρίσω στα νερά. Αισθάνομαι τις τελευταίες μέρες πως κάτι καλό με περιμένει σύντομα κ περιμένω να δω τι είναι ;-)

Περίεργο μου φαίνεται που γράφω αισιόδοξα εξάλλου το "mess" υπάρχει ακόμη κ ξέρω ότι πάλι θα βρεθεί τρόπος να περιπλεχθούν τα πράγματα όμως ίσως να είμαι πολύ δυνατός αυτή τη φορά...ίσως πάλι συνεχίζω να ακροβατώ στο ίδιο τεντομένο σχοινί,μια γκρεμοτσακίζομαι μιά προχωράω κ απλώς τώρα καταφέρνω να προχωρήσω λίγο...Και τώρα που προχωρώ δεν πρέπει να σκέφτομαι το "γκρεμοτσάκισμα" όπως ο ακροβάτης όταν ισορροπεί στο τεντομένο σχοινί που λέγαμε δεν κάνει να κοιτάει κάτω.

ΚΑΛΗ ΑΚΑΔΗΜΑΪKΗ ΧΡΟΝΙΑ ! ! ! !